آشنایی با انواع قفس
پرورش طیور در قفس از سال 1930 میلادی آغاز شده است. در ابتدا قفسها به صورت یک قطعهای و سپس قفسهایی با ظرفیت چند قطعهای ساخته شدند. به طوری که امروزه تخمین زده میشود که 75 درصد مرغان تخمگذار در قفس نگهداری میشوند.
به طور کلی قفسهای مورد استفاده در صنعت پرورش طیور دو نوع هستند :
1) قفسهای باتری : دو ردیف قفس که به صورت پشت به پشت کنار هم قرار میگیرند. در این نوع قفسها در دو طبقه یا بیشتر و کاملا روی هم قرار میگیرند و برای جلوگیری از ریزش فضولات بین طبقات صفحات جدا کنندهای وجود دارد.
2) قفسهای پلهای(کالیفرنیایی یا منبری یا M) : این قفسها به شکل پلهای در شش ردیف مشابه (سه طبقه دو ردیفه) به گونهای بر روی شاشی قرار میگیرند که دو ردیف بالایی به صورت پشت به پشت باشند و قفسهای طبقات زیرین به طرف بیرون کشیده میشوند و در نهایت قفسها به صورت پلکان در میآیند. در این روش هر گاه 70 تا 80 درصد قفسها روی هم قرار گیرند متراکم و هر گاه قفسها 25 تا 50 درصد روی هم قرار بگیرند نیمه متراکم میگویند.
انواع قفسهای رایج در پرورش طیور عبارتند از :
1) قفسهای پرورش جوجه
2) قفسهای پرورش نیمچه یا پولت
3) قفسهای پرورش مرغان تخمگذار
مشخصات قفس های پرورش جوجه
این نوع قفسها با توجه به کارخانه سازنده و نحوه پرورش مشخصات مختلفی دارند. به طوری که ارتفاع این قفسها بین 30 تا 40 سانتیمتر متغییر است و ابعاد طول و عرض آنها به قرار زیر است:
56 × 60 سانتیمتر
61 × 61 سانتیمتر
61 × 69 سانتیمتر
61 × 91 سانتیمتر
کف قفسهای پرورش جوجه از تور سیمی با سوراخهایی به ابعاد 5 ×1 سانتیمتر یا 5/2 × 5/2 سانتیمتر ساخته میشود. در 2 هفته اول کف قفسها را با کاغذ ضخیم و ضد آب میپوشانند تا کف مناسب و راحتی برای حرکت جوجهها فراهم شود و معمولا کف را بدون شیب میسازند. درب هایی برای قرار دادن جوجه و یا خارج کردن جوجه در نظر گرفته میشود که معمولا این دربها را در سقف یا اطراف قفس تعبیه میکنند.
مشخصات قفس های پرورش نیمچه یا پولت
اغلب برای پرورش نیمچهها از قفسهای پرورش جوجهها استفاده میشود پس مشخصات این قفسهای پرورش نیمچه با قفسهای پرورش جوجه یکسان است و اغلب در سالنهایی که پرورش جوجه و نیمچهها در سالنهای مجزا صورت میگیرد از سن 6 هفتگی به بعد نیمچهها را به این قفس ها منتقل میکنند.
مشخصات قفس های پرورش مرغان تخمگذار
اکثر قفسهایی که برای پرورش مرغان تخمگذار استفاده میشوند دارای ارتفاع 41 سانتیمتر میباشد و معمولترین آنها 41× 41 سانتیمتر میباشد که برای نگهداری 3 قطعه مرغ مناسب میباشد. قفسها باید طوری نصب شوند که طول قفس در امتداد طول سالن و مجاور دانخوریها قرار گیرد تا باعث افزایش تولید تخم مرغ گردد. چون در این صورت حرکت مرغ در قفس راحتتر میشود و همچنین نور بهتر پخش میشود و روشنایی مناسبی در قفس بوجود میآید و همچنین طول دانخوری برای هر قفس افزایش مییابد و در نتیجه مرغ بهتر دان میخورد و رقابت کمتری با مرغان دیگر در دان خوردن دارد.
انواع قفسهای مرغان تخمگذار
1) قفسهای یک قطعهای : این نوع قفسها در کارهای تحقیقاتی استفاده میشود و به علت هزینه بالای سرمایهگذاری اولیه برای پرورش توصیه نمیشوند.
2) قفسهای چند قطعهای : این نوع قفسها برای 2 یا چند قطعه پیش بینی شدهاند و هیچ گاه نباید تعداد مرغ از 8 تا 10 قطعه تجاوز کند (عموما برای 3 تا 4 قطعه ساخته میشوند).
3) قفسهای دسته جمعی : این قفسها بزرگ و برای نگهداری و پرورش 20 تا 30 قطعه در نظر گرفته میشوند.
روش های نصب قفس
1) به صورت یک طبقه : این روش مخصوص مناطق گرمسیری است و سرمایه گذاری بالایی را نیاز دارد. اکثرا برای پرورش بوقلمون به خاطر وزن زیادش استفاده میشوند.
2) به صورت دو طبقه یا چند طبقه : این روش نصب معروف به روش پلکانی است و در این روش فضولات طیور طبقات بالا روی طبقات پایین نمیریزد چون صفحاتی روی طبقات پایینی قرار دارد که فضولات روی آن میریزد و با تیغهای به روی نوار نقاله کشیده میشود و به محل جمعآوری فضولات هدایت میشود.
:: موضوعات مرتبط:
طیور،
ساختمان و تاسیسات
