زنبور برای ساختن حجره ها محاسبات مهندسی جالب و دقیقی انجام داده اند. چون اگر حجره ها را به صورت 5 ضلعی یا 8 ضلعی، دایره ای و یا هر شکل دیگری می ساختند به مقدار موم زیادتری احتیاج داشتند و همچنین تعداد حجره های کمتری در واحد سطح ساخته می شد. چون در این اشکال هر حجره دیوار مربوط به خودش را باید داشته باشد و در نتیجه مصرف موم در ساختمان حجره ها بیشتر می شد. در صورتی که در حجره های 6 ضلعی هر دو حجره مجاور همیشه یک دیوار مشترک دارند و در نتیجه برای ساختن حجره ها به موم کمتری نیاز هست. در حجره های 3 ضلعی(مثلثی) و 4 ضلعی (مربع یا مستطیل) نیز دیوار مشترک وجود دارد و در صورتی که عمق حجره ها مساوی باشد می توانند معادل حجره های شش ضلعی ذخیره عسل داشته باشند ولی شکل 6 ضلعی کوچکترین محیط را در واحد سطح دارد در نتیجه باز هم موم کمتری مصرف می شود. از طرفی لاروها در حجره های 6 ضلعی راحت تر از حجره های 3 یا 4 ضلعی پرورش می یابند. همچنين شيوه ي قرار گرفتن اين 6 ضلعي ها در كنار هم باعث مي شود تا كندو بيش ترين مقاومت را در برابر ضربه هاي احتمالي داشته باشد.

  بنابراین زنبور عسل با انتخاب شکل شش ضلعی از کم مصرف ترین(از نظر موم) و بهترین شکل (از نظر پرورش) برای ساختن حجره هایش استفاده کرده است. جالب است که با مومي كه از صرفه جويي در ساختمان 54 خانه به دست مي آيد، مي توان يك خانه ي كامل ساخت. حال این که این محاسبات ریاضی و اقتصادی و مهندسی چگونه به ذهن(مغر) زنبور عسل رسیده از مواردی می باشد که دانشمندان مطالب زیادی نوشته اند ولی کسی نتوانسته آن را اثبات کند.