یک شرکت نوپای دانش بنیان در ایالات متحده نوعی دستگاه کوچک طراحی کرده که می تواند توسط گاو بلعیده شود. این حسگر کوچک که «قرص الکترونیک» هم خوانده می شود وارد شکم گاو می شود و با استفاده از فناوری سونار اطلاعاتی در مورد وضع اندام های داخلی حیوان به دست می آورد.
جالب اینجاست که فناوری سونار در اصل برای مقاصد نظامی و شناسایی زیردریایی ها طراحی شده بود.
اطلاعاتی در مورددما، سطح استروژن ، ضربان قلب و میزان اسید موجود در شکم گاو توسط این حسگرجمع آوری شده و روی این دستگاه ذخیره می شود و به صورت بی سیم به گیرنده ای که در مرکز نگهداری دام موجود است انتقال می یابد. این اطلاعات از طریق اینترنت به نرم افزار ویژه ای که توسط این شرکت تهیه شده ارسال می شود. این نرم افزار داده های دریافتی را تفسیر می کند و نتایج آن را در وب سایت شرکت قرار می دهد. به این ترتیب مدیر هر واحد دامداری می تواند با واردشدن به حساب کاربری اش اطلاعات مربوط به دام های خود را مشاهده کند.
این سیستم می تواند کمک زیادی به دامداران کند مهمتر از همه اینکه به محض این که اطلاعات دریافتی نشانگر بیماری یا مشکل جدی یکی از گاوها باشد، ایمیل و پیامک به مدیر آن واحد گاوداری ارسال می شود.
بر اساس آمارهای جهانی، بیماری و مرگ دام ها هر ساله حدود ۶۰ میلیارد دلار به دامداران سراسر دنیا خسارت وارد می کند. به صورت معمول ۴۰ درصد گاوهای شیری در سال حداقل یک بار مریض می شوند. این مشکلات ممکن است به سبب شیردهی زودهنگام، نوع تغذیه یا انبوهی از دلایل دیگر باشد. هشدار زودهنگام یا شناسایی خودکار بیماری می تواند نقش مهمی به جلوگیری از خسارت های احتمالی داشته باشد. این نوآوری قرار است تا چند ماه دیگر به بازار عرضه شود.
از دیگر مزیت های این سامانه امکان تجمیع داده های دریافتی از مناطق مختلف و مدل سازی رایانه ای است. به این ترتیب می توان مطالعات ارزشمندی در مورد رابطه عوامل مختلفی نظیر آب و هوا، ژنتیک و نوع تغذیه با بازدهی دام ها به انجام رساند.
البته قبل از این نیز فناوری های دیجیتال دیگری هم در زمینه مدیریت دام ها وجود داشت. در یکی از این فناوری ها که توسط دانشمندان استرالیایی طراحی شده بود، فرستنده های کوچکی روی گوش گاو وصل می شد. این فرستنده ها اطلاعات موقعیت مکانی دام را رصد کرده و در صورت خارج شدن حیوان از محوطه امن، هشداری در قالب یک پیامک برای صاحب آن ارسال می کنند.
