جفتگیری در گوسفند
1) جفتگیری انفرادی یا کنترل شده : در صورتی که هدف پرورش در حیوانات اهلی تولید حیوانات اصیل باشد باید از این روش استفاده نمود. زیرا با دقت بسیار زیادی هویت هر نسل کنترل می گردد. این روش به دو طریق انجام می شود:
- جفتگیری طبیعی : که برای اجرای این روش باید در فصل تولید مثل همه روزه، میش هایی که فحل می گردند به وسیله قوچ فحل یاب یا تی زر (Teaser) مشخص نموده و هر روز عصر ترتیب جفتگیری قوچ های مورد نظر که در باکس های انفرادی نگهداری می شوند، داده می شود. از معایب این روش این است که این کار، مستلزم صرف وقت و کار بیشتر است. و از محاسن این روش، این است که از نظر کنترل و دقت عمل جهت تشخیص هویت بره های متولد شده از دقیق ترین روش ها بوده و در مزارع پرورش و تکثیر حیوانات اصیل توصیه و اجرا می شود. تاریخ دقیق جفتگیری مشخص است.
- تلقیح مصنوعی : تلقیح مصنوعی عموما به عنوان یک تکنیک بررسی می شود ولی انجام آن دو اشکال دارد:
اول : عدم فحل شدن میش های گله در یک زمان و در نتیجه ایجاد هزینه بیشتر ناشی از تلقیح مصنوعی
دوم : کامل نشدن تکنیک اسپرم گیری و انجماد آن
برای دسترسی به بیشترین درصد تلقیح باید جفتگیری یا تلقیح مصنوعی باید بیش از یک بار(مخصوصا در اواخر فحلی) صورت گیرد. مرحله فحلی 24 تا 48 ساعت طول می کشد.
2) جفتگیری آزاد یا طبیعی (جفتگیری گله ای) : این روش متداول ترین روش جفتگیری در گله ها می باشد که هدف پرورش آن ها مشخص نبوده و هدف تکثیر و نگهداری حیوانات می باشد. از معایب این روش طولانی بودن فصل جفتگیری و در نتیجه غیر همسن بودن بره های متولد شده و طولانی بودن مراقبت های اولیه که از نظر نیروی کار مقرون به صرفه نمی باشد. و همچنین مشخ هویت بره ها و همچنین پیشرفت یا بهبود صفات اقتصادی در نسل بعد به چگونگی جفتگیری تصادفی بستگی دارد. از مزیت های این روش این است که میش ها شانس تعداد دفعات جفتگیری بیشتری را پیدا می کنند و کمتر قصر می مانند.
3) جفتگیری کلاسه بندی شده : در این روش معمولا تمام میش های گله را بر اساس صفات ظاهری و میزان تولید به دسته های 20 تا 40 راسی تقسیم نموده و برای هر دسته قوچ مناسبی در نظر گرفته می شود و بتدریج میش های هر دسته که فحل می گردند، جفتگیری آن ها با قوچ مورد نظر انجام می شود. معمولا در این روش برای جلوگیری از کار اضافی میش های هر دسته را علامت گذاری کرده و در هنگام عصر ، پس از مراجعت از مرتع میش های هر دسته را با قوچ مورد نظر در باکس جداگانه ای جای می دهند، به این ترتیب که هر قوچ در دسته مربوط به خود از عصر هر روز تا صبح روز دیگر با میش های فحل جفتگیری انجام می دهد. از امتیازات این روش این است که به علت جفتگیری های متعدد میش ها کمتر قصر باقی می مانند و همچنین هویت بره ها نیز مشخص است.
:: موضوعات مرتبط:
پرورش دام (گاو، گوسفند وبز)
