بیماری‌هایی که در تولید مثل اثر دارند:

1)        بروسلوز(Brucellosis): بروسلوز یا بیماری بانگ، یک بیماری عفونی مسری است که عامل آن بروسلا آبورتوس (Brucella Abortus) است. این بیماری موجب سقط جنین و عفونت رحم شده و بازدهی آبستنی را کاهش ‌می‌دهد و پیشگیری از آن با واکسیناسیون و حذف دام‌های ناقل صورت ‌می‌گیرد.

2)        تریکوموناز(Trichomoniasis) : تریکوموناز یک بیماری مقاربتی و مسری است که عامل آن تریکوموناز فتوس (Trichomonas Fetus) ‌می‌باشد. این بیماری 90 روز پس از جدا کردن ماده  آلوده عفونت بر طرف ‌می‌شود. در حالی که آلودگی گاو نر همیشگی است. عامل بیماری درون پوشش نرینگی گاو نر و در واژن ماده گاو به سر ‌می‌برد. این بیماری موجب سقط جنین (معمولا در 3 ماهه نخست آبستنی )، عفونت رحم، چرخه نامنظم فحلی و کاهش بازدهی آبستنی ‌می‌شود. تریکوموناز، بیماری آمیزشی حقیقی است که با تلقیح مصنوعی  ‌می‌توان آن را ریشه کن کرد.

3)        ویبریوز(Vibriosis): یک بیماری مسری است و عامل آن ویبریو فتوس (Vibrio Fetus) ‌می‌باشد که موجب الودگی دستگاه تناسلی ‌می‌شود. نشانه‌های بیماری عبارتند از : سقط جنین (معمولا در 3 ماهه میانه آبستنی )، فحلی نامنظم، کاهش بازدهی آبستنی، جفت ماندگی. پیشگیری با واکسیناسیون صورت ‌می‌گیرد. و با استفاده صحیح از تلقیح مصنوعی ‌می‌توان از انتشار این بیماری جلوگیری کرد. پس از چند ماه عفونت محدود ‌می‌شود (گاو نسبت به بیماری مقاوم ‌می‌شود) و نیازی به از بین بردن گاو نیست. پس از چند ماه استراحت جنسی، ‌می‌توان از دام برای جفت گیری استفاده کرد.

4)        لپتوسیروز(Leptospirosis): لپتوسپیروز یک بیماری مسری است که در گاو بیشتر بوسیله لپتوسپیرا پومونا (Leptospira Pomona) ایجاد شده و موجب سقط جنین در تمام دوران آبستنی ‌می‌شود. برای جلوگیری از بیماری از واکسیناسیون استفاده ‌می‌شود. معمولا گاوهایی مبتلا ‌می‌میرند، ولی اگر نجات یابند دوره نقاهت طولانی خواهند داشت. در گله‌هایی که آلودگی زیاد است هر 6 ماه یک بار واکسیناسیون باید صورت بگیرد. این بیماری بین سگ، گربه، گوسفند و بز، انسان و حیوانات وحشی انتقال پذیر است بنابراین باید تلاش کرد از تماس گونه‌های مختلف جلوگیری شود.