مواد غیر فعال کننده ویتامین ها که باعث افزایش احتیاجات ویتامینی می‌شوند :

آنتی ویتامین A

سویای خام حاوی آنزیم لیپوکسی ژنار( Lipoxygenase) است.که اکسیداسیون کاروتن ها (پیش ساز های ویتامینA ) را موجب می‌شود در گوساله های شیرخوار تغذیه جیره های حاوی 30 درصد سویای خام باعث کاهش سریع ویتامین Aو کاروتن ها در پلاسمای خون گردید. فرآیند حرارت دهی سویا موجب از بین بردن فعالیت این آنزیم می‌شود معمولا مدت زمان حرارت دهی 15 دقیقه در فشار یک اتمسفر مناسب است.

سیترال، دیگر آنتی ویتامین A است که در روغن مرکبات (Orange oil) مشاهده می‌شود و مصرف آن موجب بروز صدمه به مجاری آندوتلیال(Endothelia) می‌شود.

آنتی ویتامین D

فعالیت ایجادکنندگی راشیتیسم با تغذیه سویای خام به جوجه ها به آنتی ویتامین D درآن نسبت داده می‌شود.در بوقلمون ها نیز مصرف سویای خام باعث ایجاد ریکتز گردید و اتوکلاونمودن سویای خام باعث از بین رفتن بازدارنده مذکور می‌گردد.

آنتی ویتامین E

در دانشگاه کورنل( Cornell) پژوهشگران با تغذیه لوبیای خام به بره ها میزان ویتامین E پلاسما را کاهش دادند و در بره ها بیماری تحلیل ماهیچه ای ( Muscular Dystrophy) بوجود آوردند. با عصاره گیری از لوبیای خام و باقلا پژوهشگران دو فاکتور ضد ویتامین E را شناسایی نمودند یکی از فاکتورها در الکل محلول می‌باشد و در برابر حرارت نسبتا مقاوم است فاکتور دیگر در الکل نا محلول می‌باشد و به خرارت حساس است با اتوکلاو نمودن مواد غذایی به مدت 60 دقیقه در دمای 127 درجه سانتی گراد فعالیت ضد ویتامین E آنها را از بین می‌رود.

آنتی ویتامین K

مصرف شبدر شیرین ( Sweet clover Poisoning)در گاوهایی که زمینه خونریزی دارندباعث مرگ خواهد شد. این به دلیل وجود دی کومارول ( Dicoumarol) موجود در شبدر شیرین است که فعالیت ضد ویتامین K را دارست. در هنگام تغذیه شبدر شیرین، زمان پروترومبین خون ( PT) افزایش می‌یابد. و لذا مکانیسم انعقاد خون مختل می‌شود. دی کومارول (Dicoumarol) از کومارین که خود ترکیب بی ضرر است بوجود می‌آید. کومارین ( Coumarin) مزه تلخی دارد و وجود همین ماده در شبدر شیرین باعث شده که این گیاه گسترش طبیعی بسیار زیادی داشته باشد.

آنتی پیریدوکسین

ارزش غذایی کتان (کنجاله کتان) با اتوکلاو نمودن بسیار بالا می‌رود یکی از مواد بازدارنده در این میان آنتی پیریدوکسین است که ساختمان آن به صورت 1- آمینو –D – پیرولین(-amino-D-prpline1) می‌باشد و به عنوان مهارکننده رقابتی با پیریدوکسین عمل می‌کند.

(منبع کتاب ترکیبات ضدمغذی محمد سحری)

:: موضوعات مرتبط: تغذیه

نوشته شده توسط علی توحیدی در شنبه بیستم شهریور ۱۳۹۵